ZDROWIE - o sztuce dobrego wypoczywania

Udany urlop daje wytchnienie od codzienności. Pozwala dobrze wypocząć i naładować akumulatory na cały rok. Co zrobić, aby nie zmarnować tych wolnych, cennych chwil?

Pierwszy dzień wakacji  

Pakowanie to niemały stres, potrafi zepsuć całą przyjemność z wakacyjnego wyjazdu. Nerwy, kłótnie przy niedomykającym się bagażniku, pytania retoryczne: „a kto będzie targał te wszystkie walizki?”, łzy zrozpaczonego malucha, który musi zostawić w domu x-boxa... Kiedy wreszcie, jakimś cudem, udaje się podomykać wszystkie torby i walizki, upchnąć rzeczy w samochodzie, trzy razy sprawdzić, czy drzwi są zamknięte – możemy ruszać w drogę. Ale z duszą na ramieniu, bo przecież o czymś na pewno zapomnieliśmy...

DOBRA RADA

Pakowanie trzeba zaplanować. Najlepiej zrobić listę potrzebnych rzeczy i dokupić te, których brakuje. Samo pakowanie też warto rozpocząć 2–3 dni przed wyjazdem. Po co? Żeby mieć czas na odejmowanie „niezbędnych” rzeczy. Nie zabierajmy ze sobą na urlop wszystkiego, co mamy w domu. Może trudno to sobie wyobrazić, ale naprawdę całkiem realne jest przetrwanie dwóch tygodni bez ulubionego jaśka, butów na szpilkach, czterech dmuchanych materacy, odtwarzacza DVD... Na miejscu znajdziemy większość sprzętów niezbędnych do życia.

 _________________________________________

Podróż za jeden uśmiech 

W drodze również bywa nerwowo, zwłaszcza kiedy za plecami kierowcy co rusz rozlegają się okrzyki: pić, nudzę się!... Kierowca, obarczony poczuciem odpowiedzialności za całą rodzinę, którą musi szczęśliwie dowieźć na miejsce, rzadko bywa oazą spokoju. A jeszcze niech przytrafią się korki, jakiś wypadek, pomylimy drogę... i awantura gotowa. Jak unikać spięć podczas podróży? Teoretycznie można sięgnąć po rozwiązanie awaryjne i jeszcze przed wyjazdem zamontować w samochodzie mały monitor. Dzieciaki będą oglądać filmy, kierowca będzie miał spokój. Tylko czy to na pewno dobry pomysł?

DOBRA RADA

Urlopy są między innymi po to, żeby odpocząć od wszelkich cudów techniki i elektronicznych urządzeń, które towarzyszą nam na co dzień. Na wakacjach chcemy pobyć ze sobą, a nie z komórką czy laptopem. W drodze fajnie jest poopowiadać sobie różne zabawne historie, pobawić się w gry słowne typu: na jaką literę zaczyna się wyraz, o którym myślę, podziwiać krajobrazy za oknem. Jeśli mamy do przebycia długą trasę, warto zatrzymywać się od czasu do czasu. Nie ma nic przyjemniejszego w podróży niż postoje! Dzieci wyszaleją się na placu zabaw, a rodzice wypiją kawę. Nie szkodzi, że na miejsce dotrzemy trochę później, przecież są wakacje!

  _________________________________________

 

Pracoholik na wakacjach  

Po czym najłatwiej poznać pracoholika? Po tym, że najbardziej męczy się podczas urlopu. Przymusowy odpoczynek jest dla niego prawdziwą katorgą. Oderwany siłą od służbowego maila i komórki poci się na plaży nie tyle od upału, co wyobrażając sobie, jakie straszne rzeczy dzieją się w firmie podczas jego nieobecności. Trzeciego dnia pobytu wymyka się ukradkiem, by gdzieś w ustronnym miejscu wreszcie zadzwonić do biura. Czy pracoholik może w ogóle cieszyć się z wakacji? Może nie powinien nigdzie wyjeżdżać?

DOBRA RADA

Najtrudniejsze są pierwsze dni. Potem jest tylko lepiej. Naturalną koleją rzeczy zaczną nas pochłaniać sprawy, które dzieją się tu i teraz, na urlopie – przygotowywanie posiłków, organizowanie wyjścia na plażę, kąpiel w morzu, wieczorny spacer. Z upływem czasu problemy firmowe będą wydawały się coraz bardziej odległe i mgliste. Warunek powodzenia jest taki, żeby nie zaglądać do służbowego maila, nie odbierać służbowych telefonów, odciąć się na sto procent. Bo jeżeli ciałem będziemy na wakacjach, a myślami w firmie, to lepiej wcale nie wyjeżdżajmy.